استبرق (اِ تَ رَ) (اِ.) معرب استبرک. ۱- دیبا، دیبای ستبر، پارچهای که با زر و ابریشم بافته شود. ۲- نام دو گونه درختچه که در نقاط گرمسیری میرویند. از گیاهان کائوچویی ایران هستند.