یار غار (ر) (اِمر.) ۱- لقب ابوبکر که هنگام هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه همراه آن حضرت در غار رفت. ۲- مجازاً: دوستی که انسان را در سختی تنها نمیگذارد.
