آویختن (تَ) [ په. ] ۱- (مص م.) آویزان کردن. ۲- فرو گذاشتن، پایین انداختن. ۳- حمایل کردن. ۴- دار زدن. ۵- (مص ل.) آویزان شدن. ۶- جنگیدن. ۷- چنگ زدن، تمسک جستن.