لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)
ابعاد
(اِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) دور کردن، راندن.
۲- (مص ل.) دور رفتن.
ابعار
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ بعر؛ پشکل‌ها، سرگین‌ها.
ابعاض
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ بعض ؛ پاره‌ها، طایفه‌ها، افراد.
ابعد
(اَ عَ) [ ع. ] (ص.)
۱- دورتر، بعیدتر.
۲- خویش دور، بیگانه.
۳- خیانت گر، خائن.
۴- خیر، فایده. ج. اباعد.
ابغاض
(اِ) [ ع. ] (مص ل.)کینه ورزیدن، دشمنی کردن.
ابقاء
(اِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- باقی گذاشتن ؛ به جای ماندن چیزی را، زنده داشتن.
۲- رعایت، مرحمت کردن.
۳- اصلاح کردن میان قومی.
ابقر
(اَ قَ) (اِ.) شوره.
ابل
(اِ بِ) [ ع. ] (اِ.) شُتر.
ابل
(اَ بُ) (عا.)
۱- مخفف ابوالفتح، ابوالقاسم و مانند آن‌ها.۲ - نره، احلیل (در تداول لات‌ها).
ابلاء
( اِ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- عذر خود را بیان کردن.
۲- سوگند خوردن.
۳- ادا کردن.
۴- پذیرفتن.
ابلاغ
( اِ) [ ع. ] (مص م.)رسانیدن ج. ابلاغات.
ابلاغیه
(اِ یِّ یا یَُ) [ ع. ] (اِ.) ورقه‌ای که از طرف مقامات ذی صلاحیت صادر شود و مطلبی را ابلاغ کنند.
ابلغ
(اَ لَ) [ ع. ] (ص تف.) بلیغ تر، رساتر.
ابلق
(اَ لَ) [ ع. ] (ص.)
۱- دو رنگ.
۲- پیس، پیسه، سیاه و سفید.
۳- مجازاً روزگار، زمانه. ابلک هم گویند.
ابلق چشم
(~. چَ) [ ع - فا. ] (ص مر.) کسی که چشمش سیاه و سفید باشد.
ابله
(اَ لَ) [ ع. ] (ص.) کم خرد، نادان، ناآگاه، پَپَه، پخمه.
ابله گونه
(اَ لَ. نِ) (ص مر.) ساده لوح، پخمه.
ابلهانه
(اَ لَ نِ) [ ع - فا. ] (ص. ق.)از روی نادانی و نابخردی و حماقت.
ابلهی
(اَ لَ) [ ع - فا. ] (حامص.) بلاهت، ساده لوحی، کم خردی، نادانی.
ابلوج
(اِ) [ معر. ] (اِ.) قند سفید، شکر سفید.