لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)
اشتقاق
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- شکافتن، نیمه چیز ی را گرفتن.۲ - بیرون آوردن کلمه‌ای از کلمه دیگر که در لفظ و معنی بین کلمه اصلی و کلمه دوم مناسبتی وجود داشته باشد. ج. اشتقاقات.
اشتلم
(اُ تُ لُ) (اِ.)
۱- گرفتن چیزی به زور.
۲- لاف زدن.
۳- تندی، خشونت.
۴- ظلم، زور.
اشتلم کردن
(~. کَ دَ) (مص ل.) خشونت ورزیدن.
اشتمال
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) فراگرفتن، دربرداشتن.
۲- (اِمص.) فراگرفتگی، احاطه. ج. اشتمالات.
اشتهاء
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- آرزو کردن.
۲- میل به غذا داشتن. ؛ ~ی کسی را کور کردن میل به خوردن را در کسی از میان بردن.
اشتهار
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) معروف گردیدن.
۲- (اِمص.) شهرت.
اشتود
(اُ تَ وَ) = اشتوذ:
۱- (اِخ.) بخش دوم از پنج بخش گات‌ها.
۲- روز دوم از اندرگاه.
اشتک
(اِ تَ) (اِ.) جامه‌ای که کودکان نوزاد را در آن پیچند، قنداق.
اشتکاء
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.) گله کردن، گله مند شدن، شکایت کردن.
اشتیاق
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) شوق داشتن، میل داشتن.
۲- (اِمص.) آرزومندی. جِ شوق.
اشتیم
( اِ ) (اِ.) نک اِستِم.
اشجار
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شجر؛ درختان.
اشجع
(اِ جَ) [ ع. ] (ص تف.) دلیرتر، شجاعتر.
اشخار
( اَ ) (اِ.) شخار.
اشخاص
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شخص.
۱- کالبدها.
۲- سیاهی‌ها.
۳- کسان، افراد.
اشخاص
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) روانه کردن، برانگیختن.
اشد
(اَ شَ دّ) [ ع. ] (ص تف.) سخت تر، استوارتر، شدیدتر.
اشر
(اَ شَ رّ) [ ع. ] (ص تف.) شریرتر، بدتر، شرورتر.
اشر
(اَ ش ِ) [ ع. ] (ص.)
۱- متکبر، مغرور.
۲- پرنشاط.
اشرار
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شریر؛ بدکاران.